Stichting SWOS dit jaar tweede lustrum

Dit jaar is het tien jaar geleden dat de Stichting SWOS werd opgericht. We gaan dat natuurlijk vieren. Ik kan er nu nog niet veel over zeggen maar er zijn grootse plannen. De eerste visjes zijn uitgeworpen en hopelijk krijgen we genoeg respons.

‘Je bent weer lekker duidelijk’, zal je denken. Ik begrijp dat maar kan nog niet meer vertellen. Binnenkort, dat wil zeggen, in de loop van deze maand, zal ik een tipje van de sluier oplichten. Dan is het namelijk duidelijk of de respons voldoende is om op de ingeslagen weg door te gaan.

Want er komen andere tijden …..

Met de Kerst gekregen! Een fraai boekwerk over de geschiedenis van het bestuur van onze mooie Zilverstad. Van 1280 tot nu. Schoonhoven heeft een belangrijke rol gespeeld in de geschiedenis van Holland tot en met de Gouden Eeuw. Inmiddels is het al jaren ingedut, hoewel, de enige opleiding voor edelsmeden wel voor enige reuring zorgt. Per 1-1-2015, deze week dus nog, raakt deze stad haar bestuurlijke zelfstandigheid kwijt, wordt het opgenomen in een nieuwe, grotere gemeente, Krimpenerwaard. Vanzelfsprekend behoudt de stad haar eigenheid, wat dat betreft blijft alles hetzelfde.Maar er zullen ook dingen veranderen. Gemeentewetten zullen geharmoniseerd worden. Waarvoor staan de nieuwe raad en B&W met betrekking tot ouderenwelzijn, tot zorg? Als SWOS zullen we dat allemaal moeten ervaren.
Ik juich die samenvoeging in principe toe. Hoewel met respect voor wat bestuur en ambtenaren realiseerden lijkt een grotere organisatie me beter. Ambtenaren kunnen zich meer specialiseren waar ze nu nog vaak generalist waren. En dat kan alleen maar de kwaliteit ten goede komen.
Iets anders is het met het bestuur en de raad. Waar we tot nu in een ons kent ons situatie werkten zullen we nu opnieuw contacten moeten leggen, een netwerk moeten bouwen. Natuurlijk zal de goede naam die we hebben opgebouwd niet zomaar verloren gaan. Enfin, ik heb goede hoop dat alles straks op zijn pootjes terecht komt. En wat heet, het is een nieuwe uitdaging, we gaan ervoor.

Kerstavond 2014

Kerstavond 2014, het is niet gelukt. De geportretteerde in het levensboek dat ik onlangs geschreven heb wordt Tweede Kerstdag 84 jaar oud. Het was de bedoeling dat ze dan, op haar verjaarspartijtje, aan de familie het boek zou kunnen laten zien. Jammer, verkeerd gelopen. Het boek was 11 december klaar en door de drukker op de post gedaan. Helaas, met het verkeerde adres. De ontvanger heeft het geretourneerd, niet voor hem bestemd. Maar daarmee is het uit zicht geraakt. Toen we erachter kwamen was het te laat, er is afgelopen maandag een nieuwe opdracht gegeven maar dat is natuurlijk niet meer op tijd voor de verjaardag. “Wat in het vat zit verzuurt niet”, zei ze, toch enigszins teleurgesteld.

Kerstavond 2014, we hebben de televisie even aangezet, NPO 3, benieuwd naar de voorlopige eindstand van Serious Request. Ik heb er dit jaar niet veel van meegekregen, eigen schuld, maar ik kan er niet mee zitten. Te druk met andere dingen, dit gaat toch wel door.
Maar weer een mooi bedrag  12.380.438 euro voor een goed doel, Kerstavond 2014, het is weer gelukt!

En laten we eerlijk zijn, zo’n goed doel is toch gewoon meegenomen, al hoeft het niet met Kerstmis in de aandacht komen.

Kerst bij de SWOS

Gisteren had ik een opzettelijk trage start. Niet alleen omdat me een drukke dag te wachten stond, nee, ik had mezelf voorgenomen vermomd als heer te gaan. En dan zijn er een aantal redenen om niet te vroeg in het eerste grijs te gaan. Dus eerst even uitgebreid de krant doorgenomen, een lange warme douche genomen en op zoek naar mijn kostuum.
Kerstdiner
Tegen half twaalf stapte ik op mijn fiets, richting SWOS, nog meer tegen half twaalf kwam ik er aan, veel meer dan twee, drie minuten duurt zo’n reis niet. De huiskamer, feestelijk versierd, tafels voor ongeveer zeventig mensen gedekt, zat al voor de helft gevuld. Ik hoorde dat de eersten al even na tienen binnen waren. De keukenbrigade was nog druk in de weer.
Aan de andere kant van het pand zijn nog twee zalen. In de ene waren de dames van buurtvereniging Binnenstad West voorbereidingen aan het treffen voor hun middag kerststukje maken, in de andere leek de reguliere opvang voor licht dementerenden aan hun normale programma bezig. Leek, want bij nadere beschouwing waren er ook al een paar van hun mantelzorgers aanwezig. Later kwamen er nog meer mantelzorgers.
Tegen half een mocht ik iedereen welkom heten en om een moment van stilte verzoeken. Alle stoelen waren toen bezet. Na een prachtige romige champignonsoep vertelde Elly het kerstverhaal in oud Nederlands en helemaal op rijm waarna het hoofdgerecht efficiënt snel op de tafels werd gezet. Een aardappelgratin, krieltjes, rode kool met rozijnen, stoofpeertjes, appelmoes en worteltjes vergezelden een mooi stukje beenham. Smullen dus!
Tijd om keuken- en zwarte brigade even in het zonnetje te zetten en nog een kort wat luchtiger kerstverhaal te vertellen. Die tijd was nodig om zeventig toetjes klaar te zetten, ijs, slagroom, warme appelstroedel. En dan vergeet ik nog het glaasje wijn dat het geheel begeleidde.

Kerstborrel met vrijwilligers
Terwijl de eters voldaan huiswaarts keerden werd de huiskamer klaargemaakt voor de volgende groep. Al onze 140 vrijwilligers waren uitgenodigd voor een borrel en een kerstattentie. Niet dat ze allemaal kwamen maar we hadden wel weer tachtig man over de vloer. Tijdens dat ombouwen heb ik even afscheid genomen van de medebewoners van ons pand, de afdeling Welzijn en het WMO-loket van de gemeente Schoonhoven. Zij vertrekken naar Bergambacht waar de nieuwe gemeente alle welzijnsambtenaren samen gaat huisvesten. Morgen komt de verhuiswagen. Goed te horen dat de ambtenaren het bij ons ontzettend naar hun zin gehad hebben.
Intussen vulde de huiskamer zich weer en werden de glazen gevuld. Bitterballen en ander lekkers ging rond, ik heb maar gepast, had net dat diner achter de kiezen.
Nog even een korte speech als voorzitter en verder van tafel naar tafel voor een babbeltje. Met een leuk kerstgeschenk was ook deze groep tevreden vertrokken.

Afscheid burgemeester en wethouders
De huiskamer werd weer omgebouwd. Om half zes komt de Katholieke Vrouwenvereniging voor haar kerstavond. Kees en ik kunnen daar niet op wachten, dat hoeft ook niet. Tegen de wind optornend liepen we naar het Zilvermuseum. Burgemeester en wethouders hielden daar een afscheidsreceptie en, gezien de prettige samenwerking was het wel gepast om ook daar even ons gezicht te laten zien.
Wil je geloven dta ik blij was dat ik om zes uur weer in mijn eigen makkelijke stoel kon gaan zitten?
Maar wat een prachtige dag, wat een feest om dit werk te mogen doen!

Zorgvraag, zorgaanbod

Het is vrijdgmiddag, afspraak Amicitia Lekkerkerk zegt mijn altijd goed gevulde agenda. Omdat er in de zorg veel verandert per 1-1-2015 hebben de gemeentes die vanaf die datum samen Krimpenerwaard heten een informatiemarkt georganiseerd. Er lijkt overal veel onduidelijkheid te zijn, de Telegraaf zaait onrust over de PGB’s. Dus goed om de mensen te informeren, daarover en over andere veranderingen!
We staan er van dertien tot zeventien uur, ook welzijnsorganisaties als de Stichting SWOS hebben een belangrijke taak in het nieuwe spectrum. Er is nauwelijks belangstelling, een enkeling komt langs. Uiteindelijk een cliënt met een serieus probleem en een paar geïnteresseerden. Het geforceerde nut zat in het netwerken, kennismaken met wat keyplayers in de nieuwe gemeente.
Het weer was niet geweldig maar moeten we dat de schuld geven? Of is het dat de mensen liever mopperen over het gebrek aan informatie en vervolgens het verdommen die informatie te halen?

Stichting SWOS draagt steentje bij aan zorgtaken

In Het Kontakt, huis-aan-huisblad hier in de regio, stond deze week onder andere een interview met mij over de rol die onze welzijnsstichting kan en wil spelen. Op dezelfde pagina werd uitgebreid aandacht besteed aan de officiële ingebruikname van de belbus, een door de SWOS voorbereid initiatief. Voor wie dit blad niet ontvangt hieronder de tekst van het interview. 

SCHOONHOVEN Bij het overhevelen van zorgtaken van het Rijk naar gemeenten per 1 januari 2015 wordt ook een beroep gedaan op vrijwilligersorganisaties als Stichting SWOS. “Waar het kan willen we helpen, maar er zijn grenzen”, geeft Carel de Mari aan.

“Een vrijwilligersorganisatie als Stichting SWOS is per definitie goedkoop”, weet de voorzitter. “En dus vraagt de gemeente of we delen van zorg en welzijn op ons willen nemen. Of we iets kunnen betekenen voor mensen, die tussen de wal en het schip dreigen te raken.”

Licht dementerenden
Zo verzorgt de ouderenorganisatie in Schoonhoven inmiddels twee dagen in de week, na een geslaagde pilot, de opvang van niet-geïndiceerde licht dementerenden. De Mari: “Zo’n elf mensen worden twee keer per week ontvangen met koffie, doen cognitieve spelletjes en bewegingsoefeningen. Ook is met dank aan de plaatselijke Rotary en het Dr Goutierfonds, voor hen in het dienstencentrum een speciale ‘antieke’ kamer ingericht, die doet denken aan vroeger. Na een hapje eten, samen met de deelnemers van de sociale maaltijd, gaan ze weer naar huis. Eventueel met de Belbus.”
Het doel van het project is tweeledig: “Enerzijds richten we ons op de licht dementerenden zelf, anderzijds op hun mantelzorgers. Hiermee worden zij even ontlast.” Per 1 januari 2015 wordt de groep uitgebreid met licht dementerende ouderen uit zorgcentrum Borchleen, voor wie vanwege de bezuinigingen geen plek meer is in de dagopvang.

Er zijn grenzen aan wat een vrijwilligersorganisatie kan behappen, stelt Carel de Mari: “Mensen die licht dementerend zijn hebben vaak ook zorg nodig, maar dat laten we aan professionals over. Dat moet je vrijwilligers niet willen aandoen. Daarom werken wij op dat vlak samen met de wijkverpleging van Vierstroom.”

Eenzaam
Stichting SWOS richt zich ook op eenzaamheidsbestrijding, belangrijk in deze tijd waarin senioren ouder worden maar ook vaak alleen komen te staan. “Daar hebben we het maatjesproject voor, waarbij vrijwilligers met de mensen gaan wandelen, een spelletje of boodschappen doen, enzovoorts. Hier ligt een grote taak voor ons, want eenzaamheid is een groeiend probleem in de Krimpenerwaard.”
Belangrijk aandachtspunt naar aanleiding van het verschuiven van zorgtaken en de bijbehorende forse bezuinigingen is oog houden op de mantelzorgers, op wie steeds vaker een groter beroep wordt gedaan. “We organiseren speciale bijeenkomsten en proberen een oogje in het zeil te houden dat mensen niet overbelast raken.”

Niet alleen de overheveling van zorgtaken werpt zijn schaduw vooruit, maar ook de gemeentelijke herindeling die op dezelfde datum -1 januari 2015- zijn beslag krijgt. “We hebben goed contact met onze zusterorganisaties in andere gemeenten, zoals de SWOB in Bergambacht en de SWON in Nederlek/Ouderkerk, en proberen daar waar mogelijk samen op te trekken. Een fusie of overkoepelende organisatie zien we vooralsnog niet zitten. We hebben toch onze eigen specifieke doelgroepen en zijn met name lokaal gericht. Van elkaar leren en samenwerken waar mogelijk kan natuurlijk wel.”

Daarnaast moeten de sociale teams binnen de Krimpenerwaard bemand gaan worden. Naast vertegenwoordigers vanuit onder andere het maatschappelijk werk, wijkverpleging en het Centrum voor Jeugd en Gezin zal er ook een ouderenadviseur zitting in hebben. “Over de precieze invulling hiervan zijn we nog in overleg met de gemeente”, meldt De Mari.

Drukke agenda
Gelukkig heeft de SWOS een trouw leger aan vrijwilligers. “Dit zijn echter vooral ‘jonge ouderen’, die tegenwoordig ook een drukke agenda hebben”, ziet Carel de Mari ook op dit vlak verandering. “We hebben meer vrijwilligers dan ooit, maar ze zijn over het algemeen wel minder beschikbaar. Door het anders te organiseren en ook verder te kijken dan deze groep, proberen we onze taken uit te blijven oefenen.”

De SWOS-voorzitter weigert zich te voegen bij de over het algemeen negatieve berichten in de media over de ‘kanteling’ in de zorg. “De vraag is ook niet of je het politiek eens bent met de gekozen maatregelen, maar of je iets met de nieuwe situatie kunt. Waar mogelijk dragen we ons steentje bij.”

Film Rode Kruis

Het Rode Kruis constateerde dat hun zomeractie ‘de hitte de baas‘ te weinig aandacht had gekregen. Er was één grote uitzondering, in Schoonhoven had de plaatselijke afdeling in samenwerking met Stichting SWOS door middel van een aantal sketches en het nodige voorlichtingsmateriaal wel behoorlijk uitgepakt.
Applaus voor afdeling Schoonhoven en omstreken en zouden jullie willen meewerken aan een voorbeeldfilmpje voor de andere afdelingen?
Natuurlijk had Schoonhoven daar belangstelling voor en eind november, buiten vroor het nog net niet, werden de opnamen gemaakt. De sketches zijn volledig geïmproviseerd en leidden herhaaldelijk tot hilariteit bij het opgetrommelde figurantenpubliek. Martin van Duin filmde een stukje mee met de professionals om alvast een indruk te kunnen geven.
In het filmpje wordt het advies het op het heetst van de dag rustig aan te doen uitgebeeld, ofwel, die Spanjaarden zijn zo gek nog niet met hun siësta.