Vanochtend had ik er weer een, ‘sorry, verkeerd verbonden’. Ik heb dan de neiging om de man of vrouw in kwestie terug te sturen naar de arts en vraag me af waarom ze het juist mij willen melden. Vanmorgen vertelde ik de belster dat ze waarschijnlijk een verkeerd nummer getoetst of gedraaid heeft, waarom zou ze een ander de schuld moeten geven en vergissen is menselijk.
En ik moest even terugdenken aan mijn tijd in dienst van hare majesteit. Ik zat bij de Verbindingsdienst, we waren verantwoordelijk voor de communicatiemiddelen. De veldtelefoon die met een draad verbonden was met de telefoonwagen. De telegrafist die door het pluggen van een stekker een verbinding tot stand bracht. Daar was verkeerd verbonden nog echt verkeerd verbonden. Dan is het ook niet nodig je te verontschuldigen, je kunt er immers niets aan doen dat een ander de fout maakte.
Overigens was de telefooncentrale van de staf van het eerste legercorps in de Willem III kazerne in Apeldoorn voorzien van zo’n zelfde plugsysteem. Eind zestiger jaren was dat, ik mag hopen dat ze inmiddels iets moderners hebben.
Verkeerd verbonden
Carels uitingen 
Leuk stukje @Carel Het brengt ook bij mij herinneringen terug. Nu heb ik niet in dienst gezeten, maar ik heb nog wel oude telefooncentrales meegemaakt. Haast nu niet meer voor te stellen, hoe die apparaten werkten.
er is ontzettend veel veranderd, soms realiseer ik me ineens zoiets op een of ander onderdeel
Ja @Carel Wij hebben al veel veranderingen ondergaan. Laat staan de mensen die nu negentig zijn of al naar de honderd jaar gaan.
zoals mijn moeder, inderdaad, die heeft onvoorstelbaar veel zien veranderen
en toch is ze nog steeds bij de tijd!